Alles over Ton van de Ven, Voormalig creatief directeur van de Efteling

Fata morgana

Fata Morgana

Fata Morgana is een attractie die geopend is in 1986 en neemt je mee in de Oosterse wereld. De Oosterse sfeer begint al op het plein van de attractie zelf. Je hoort vanuit de wachtrij de 001 Fata morganamuziek die óók te horen is in de troonzaal van de attractie. Ook de winkel en ‘t horecapunt is geheel in de Oosterse stijl. De winkel bij de attractie heet: De bazaar, en het horecapunt: De Oase. Verder zie je op het plein brandende fakkels, olijfbomen, mooie fonteinen en je hebt vanaf het terras uitzicht op het meer van Aquanura.

Fata Morgana, is niet zoals Carnaval Festival een attractie met doombuggies. Het is een ritsysteem, die gebruik maakt van 14 boten, die worden voortgetrokken door een lange stevige kabel in de grond. Dit type ritsysteem is uitgeprobeerd in de siervijver, deze attractie is er nog altijd, deze gaat nu door het leven als: de Gondoletta. Het water in de Fata Morgana is 1.20 meter diep. Je legt een traject af van 285 meter in 8 minuten en de attractie is voor het hele gezin.

In de attractie zelf, wordt je dusdanig geleid door een tovenaar die geheime deuren en rotsen opent. Je komt op een markt, in de haven, de schatkamer, en de troonzaal. Je komt langs zo’n 104 karakters, die zowel tegen elkaar, als met de bezoekers in de boot praten. Zoals de tapijt verkoper op de markt of de wachters bij de gevangenis poort. De Totale oppervlakte van deze attractie is 4.000m2 en heeft 2.500m3 water. De Fata Morgana beeld slechts alleen de sfeer van de 1001 nachten uit. Er zit dus geen verhaal aan vast zoals bij de Vliegende Hollander, Raveleijn of Villa volta. Je kunt er eigenlijk gewoon zelf een verhaal bedenken, gebasseerd op wat je in dit paleis

ziet. Dat hebben wij óók gedaan. Wij bedachten een avontuur van Hugo in de verboden stad.

Wij stelde de volgende vraag aan Ton in ons interview:

Wat was de inspiratiebron voor de Fata Morgana geweest?

De inspiratiebron was een beroemde Disneyland attractie. Dat waren the Pirates of the Caribbean. Toen ik dat gezien en meegemaakt had was ik onder de indruk van de mogelijkheden om een aantal zalen tegen elkaar te plakken waar verschillende dingen groots getoond konden worden. En dat moest ik op één of andere manier ook kunnen gebruiken. En dan ga je natuurlijk niet ook aan piraten denken, want dat was Disney’s  zaak. Maar ik vond het fantastisch om iets te gaan doen met de sprookjes van 1001 nacht. Wat geen één sprookje is, maar een verzameling van sprookjes en waar de meeste mensen niet zo veel van kennen. Ik kende er ook zoveel niet van. Natuurlijk, ik wist wel hoeveel banden er wel niet verluchtigd zijn met de tekeningen van Anton Pieck maar van de sprookjes zelf wist ik ook niet zo veel. Maar toen dacht ik, ik ga daar toch maar iets mee doen. Ik gebruik gewoon sprookjesachtige sferen. Ik ga ze aan elkaar lijmen. Ik heb vervolgens de jongens waarmee ik werkte gezegd “jongens kom mee, we gaan erover praten. We gaan elkaar verhaaltjes vertellen, wat zou nou grappig zijn en wat zou nou erg mooi kunnen zijn. Maar één ding moet zeker zijn. Wij moeten het anders doen dan wat we elders in de wereld gezien hebben. We moeten origineel blijven.” Nou, en zo hebben we dat gedaan.