Het Spookslot
Het spookslot is een bloedstollende overdekte show voor het hele gezin. Het bestaat eigenlijk ook uit 2 shows. Een voorshow en een hoofdshow. De voorshow is een oosterse geest, die 
het verhaal van de attractie vertelt. De hoofdshow beeldt uit wat de geest verteld heeft. De attractie werd in 1978 geopend vanwege het 25-jarig jubileum van de Efteling. Hij koste 3,5 miljoen gulden, oftewel 1.588.230 euro, dat was nieuw voor de Efteling. Nooit eerder heeft het park een attractie gebouwd met een dergelijk kostenplaatje als deze.
Het was de eerste attractie die gebouwd is door niet-Efteling medewerkers. De eerste maquette werd al in 1975 gemaakt. Het gebouw is gemaakt uit 400.00 stenen en 800m3 beton. 500 spots en andere lichtbronnen zorgen voor een griezelige verlichting. Het geluid werd via bandrecorders en 116 luidsprekers afgespeeld. Voor de voeding van het geluid en licht is 10.000 meter kabel en 1.000 meter persluchtleiding gebruikt.
Het was de eerste attractie die geheel door Ton van de Ven en zijn ontwerpers team is ontworpen. Het is een attractie die vrijwel veel veranderingen heeft ondergaan. Laten we het eerst eens van de buitenkant bekijken. Het gebouw ziet er echt vervallen uit, maar dit is het eigenlijk niet.
Het is buiten vervallen, maar van binnen ziet het er nog redelijk goed uit. Als je binnenkomt zie je een direct een kleine deur zitten. Wanneer je de klink beweegt gaat de deur ineens bewegen en geluid maken. Vervolgens zie je een vastgeketende jammerende man door de tralies heen. Aan de overkant van de jammerende man zie je allerlei schedels met pruiken en sieraden om. Hierna kom je in de flederikkenzaal. Hier is het katten gemauw veranderd voor diverse horror geluiden. Zo hoor je bijvoorbeeld een hek, of je hoort dat er iemand gewurgd wordt. Aan het plafond hangt een kroonluchter. Deze hangt aan een arm van een monster. Net op het puntje van zijn vinger en het lijkt alsof deze ieder moment naar beneden komt. Af en toe zie je ook monsterachtige figuren tevoorschijn komen, ze zitten verstopt achter het plafond. Loop je verder dan kom je bij een oosterse geest die het verhaal van de attractie vertelt. Een tijd lang hebben ze het verhaal weggelaten, maar op het verzoek van de pretparkfans is deze teruggekeerd.
Het verhaal wordt verteld door Tom van Beek en is geheel in de wachtrij hoorbaar. Velen zullen deze man ooit eens op TV gezien hebben. Tom van Beek Speelde in Goede tijden slechte tijden de rol van Herman Hoogendoorn. En ook in de eerste film van flodder is Tom te zien. De meeste veranderingen vonden plaats in de hoofdshow. Deze is heel snel opgebouwd omdat er weinig tijd was. Het decor is van een groot gedeelte van Piepschuim gemaakt. De show duurde ook maar liefst 15 minuten. Je hoorde katten mauwen, uilen roepen, paters zingen en de betoverde kraai de klok slaan. Toen zat er een hele andere bel in de klok. Gewoon eentje die redelijk hoog klonk. De nieuwe heeft een diepe klank. En verder was de muziek nog van Camille Saint Saens.
Later werd de show korter gemaakt. De muziek werd hergecomponeerd door Ruud Bos, Ook het gezang van de paters werd aangepast. Verder werden de grommende geluiden achter de tralies bij de ingang vervangen door de jammerende man. De reden waarom de show uiteindelijk 6 minuten ging duren is heel eenvoudig. Als de show nu nog 15 minuten zou duren, dan zou er op een drukke dag een wachtrij staan die over de breedte van de pardoes promenade zou gaan en voor overlast zorgen. Tegenwoordig duurt daarom de hoofdshow 6 minuten en zijn de wachttijden ook veel korter.
Wij stelde de volgende vraag aan Ton in ons interview:
Wat voor een soort kasteel moet het Spookslot eigenlijk voorstellen? Want je gaat een kasteel binnen, en in de hoofdshow kijk je vervolgens uit op een kloostertuin.
Nou, het kasteel is eigenlijk alleen de verpakking van de belevenis. Je moet het als een hele mooie doos zien. Waar ik per slot van rekening iets heel aparts van wou maken. Buiten kun je niet vrij je gang gaan. Je kunt de sferen niet pakken en vastleggen. Dus dat moet je toch in een doos doen. En die “doos” is nou toevallig een Keltisch kasteel geworden. Zo toevallig was dat ook weer niet want Anton heb ik destijds gevraagd mee te winnen werken en te denken omdat ik het zo vervelend vond dat ik zo’n groot project onder handen had en dat had hij nog nooit gehad in zijn tijd. Zijn grootste projecten waren toen der tijd de Indische waterlelies, daarna het carrouselcomplex en het Diorama, Maar zoiets groots als het spookslot had hij nog nooit onder handen gehad. Dus ik vond het leuk dat hij daar ook aan meewerkte en over mee dacht. Maar hij vond dat niet nodig. Toch heeft hij het wel gedaan. “Ik zou het heel aardig vinden om daar een Keltisch kasteel van te maken etc.”was een van zijn spontane opmerkingen. We hebben samen ook snelle schetsen gemaakt. En daarna zei Anton: “Nou moet je het zelf doen, want dit is vanaf nu jouw terrein geworden.” Nou, dat heb ik toen maar gedaan, he!